Een interview met de grote baas van Dirty Workz over ‘Less Is More’

Door Peter de Valck 28 juli 2016

Koen Bauweraerts; vader, oprichter van het grote muzieklabel ‘Dirty Workz’ en een van de pioneers in de hardstyle scene. Hij nodigde ons uit in z’n studio voor een luistersessie, wat ons meteen in de gelegenheid stelde om wat vragen te stellen over het maken van zijn album, hoe hij met feedback omgaat en waarom hij bepaalde keuzes heeft gemaakt.

‘Less is More’ is al het vierde album wat hij geproduceerd heeft, echter betekent dit niet dat het daarom minder van kwaliteit is! Hij heeft er namelijk een volle zes maanden aan gewerkt om het voor elkaar te krijgen, omdat hij vindt dat elke plaat enorm veel aandacht nodig heeft. Het is zelfs zo dat de cover van het album al een paar maanden klaar is. Het grootste deel van het traject staat er dus al. Een vlekkeloos ‘nu ga ik even chillen, op de bank liggen vier dagen voordat het naar de drukker moet’ parcours gaat echter niet bij hem op. Hij is heel blij dat het resultaat er voor 99,99% staat.

Verder in het gesprek begon hij over dat het zijn beste album ooit was. ‘Logisch dat ik dat zeg, maar ‘The Challenge’ was bijvoorbeeld heel goed als het op catchyness aankomt. Productietechnisch kon dat echter allemaal veel beter’. Mensen vergeten wel eens dat Coone heel lang in de jumpscene heeft gezeten. Jump heeft namelijk een hele andere manier van produceren, alles moet veel droger klinken. Hij legde uit dat in het begin zijn hardstyle tracks niet groots genoeg waren. ‘Ik maakte minder gebruik van reverbs, terwijl die leads heel dik en groots moeten klinken. Dat is een beetje zoeken en daardoor ben ik er ook iets later ingerold’. Hij wilde zijn niveau, waar hij nu staat en zijn status in de hardstyle, waarmaken. Ook al vindt hij dat dat niet lukt, toch streeft hij er nog wel naar.

Echter is hij zo wel echt blij met het resultaat. Elke plaat is gewoon kwaliteit en in elke plaat zit hitpotentie, voegde hij toe. ‘Niet dat elke plaat een hit gaat worden, want dat kan niet op een album, maar als ik ze allemaal als single releases uit zou brengen, dan ben ik zeker dat ze allemaal een klein hitje zullen worden’.

Wat ook merkwaardig was, was het feit dat hij liet weten om na de release van het album ook met videoclips van albumtracks te komen. Dat lijkt erg vreemd, maar als je kijkt naar bijvoorbeeld Macklemore die een album uitbrengt waarin platen zitten met hitpotentie. Die platen komen dan eerder uit dan zijn album, wat samen erg goed verkoopt. Later dat jaar komt er nog een plaat uit met videoclip, wat niet denkbaar is in de hardstyle. ‘Ik wil het echt uitsmeren, dat aan het einde van het jaar mensen zeggen dat ze het album van Coone willen kopen, dat ze een plaat nog niet hebben gehoord of dat hun gevoel er nog niet bij was zoals het nu is’.

Hij wil het ook vooral op een geheel andere manier aanpakken dan wat normaal toegepast wordt. Het werd hem in ieder geval aangeraden om het album in januari uit te brengen of het einde van het jaar, aangezien mensen het dan al vrij snel zouden kopen voor anderen tijdens de kerst. Echter was hij het daar niet mee eens. ‘Ik wil het anders doen, we leven in 2016. Iedereen kan muziek downloaden op hun laptop of iPhone. Niemand zou die vlak voor de zomer uitbrengen, ik wel! Ik wil zien wat dat geeft/brengt’.

Heeft hij er spijt van? Zeker niet, aangezien bijvoorbeeld ‘Sniper’ 14.000 views per dag krijgt. Als dat zo doorgaat zitten ze over 2 maanden bijna op een miljoen. ‘Dat is best wel heftig. Ik sta helemaal achter de track, maar omdat het met Dirtcaps is, is dit niet de voor de hand liggende track die opeens zo ‘boomed’ ‘.

De naam ‘Less is More’ zegt natuurlijk alles, door minder te gebruiken heb je meer. Dat is ook precies de gedachte van Coone, om minder sounds te gebruiken in platen, maar er wel voor te zorgen dat de sounds die erin zitten ‘on point’ zijn. ‘Bijvoorbeeld die track over mijn dochter, als je die gaat analyseren. Niet dat het een gemakkelijke track is, want over die akkoorden heb ik best lang gedaan. Eens het nummer er instrumentaal in stond, heb je nog een steengoede vocal nodig en that’s it.Vanaf dan is die plaat, persoonlijk, de hit van het album. De mensen beslissen uiteindelijk of dat ook echt een hit is, maar als je de plaat gaat analyseren en er naar gaat luisteren dan weet je dat alles klopt in die plaat’.

Alle tracks zitten overigens ook vast aan een specifiek thema. Zo vertelde hij dat hij niet kon werken zonder thema. Een track zoals ‘Riot’ met E-life hoort geen euforische melodie te bevatten, aangezien het dan niet zou passen bij het chaotische thema. ‘Riot is gewoon chaos, dus de melodie is chaos en alles eromheen. Ik kan niet echt in de studio gaan zonder een idee te hebben wat ik ga doen of welke richting ik uit wil’.

Door een album uit te brengen die alle kanten op gaat is het natuurlijk logisch dat mensen verschillende meningen erover hebben. Hij heeft ook gezonde spanning in wat de niet-Coone fans en de ‘haters’ van dit album gaan vinden. ‘Ik lees vaak comments terug, want ik heb het om een of andere manier toch nodig’. De track ‘Jack Who?’ is bijvoorbeeld een plaat die helemaal de andere kant uit gaat, waarbij de haters hun mond wel zullen opentrekken. ‘Black Submarine en Robotz, die 100% hardstyle zijn, hebben dan weer niet de kans om gehaat op te worden. Dat vind ik wel weer grappig’.

We maakten wel de opmerking over dat de scene nu veel meer Raw georiënteerd is, dus als we iets plaatsen over Radical Redemption, heeft het veel meer bereik dan Coone. Maar toen we het bericht plaatsten over het Coone album, kwamen er ontzettend veel reacties op en hebben echt veel mensen het gelezen. ‘Jullie zijn nu veel aan het gainen in het buitenland, maar de core blijft voornmelijk Nederland. Dan is het logisch dat die boys meer uit de verf komen’.

Het was echter enorm positief voor hem om het te zien. Op forums en “Coone hatende websites” stonden ook heel veel positieve dingen. ‘Niet mega positief, want er moet altijd iets negatiefs aan vast hangen, haha. Dat kan hun brein anders niet aan. Je moet ook geen fan zijn van de tracks, maar je kunt niet ontkennen dat het geen pure hardstyle is’.

Na het analyseren van zijn fanbase kwam hij er ook achter dat tijdens de overgang Jump naar Hardstyle 90% dedicated Belgische fans waren. Die schijnen dus wel heel loyaal te zijn. Wat Coone ook doet, zij volgen hem daarin. De internationale bekendheid ontstond met name tussen ‘The Challenge’ en ‘Global Dedication’ in. Vooral aan de andere kant van de oceaan groeide zijn fanbase. Global Dedication heeft met name de Amerikaanse markt aangesneden. ‘De core markt was toen niet Nederland. Nu zijn ze op de een of andere manier wel Coone-minded geworden’.

Het was daarom ook een hele uitdaging om het Intents anthem, wat voor de echte Hollanders en de Intents fans bedoeld was, te produceren. Het anthem, getiteld ‘It’s All in the Game’, werd echter wel enorm goed ontvangen. ‘Het was een uitdaging, want de verwachtingen waren ontzettend hoog na Ran-D en Radical. De combinatie Coone & Hard Driver was ideaal in deze, aangezien het stukje RAW gewoon niet mijn veld is. Hard Driver heeft dit op zich genomen, waarbij ik weer mijn ding kon doen bij de melodie en vocalen. Deze samenwerking liep heel lekker en dit is belangrijk voor een goede output!

Het album Less Is More komt morgen uit en is hier nu alvast te bestellen. Als je hem vóór morgen besteld wordt hij ook nog eens gesigneerd en krijg je er een bandje bij.