Hardcore-icoon 3 Steps Ahead is bijna twintig jaar geleden overleden, maar zijn impact is nog steeds enorm. Als een van de grondleggers van onze scene krijgt hij…
De ‘echte’ Early Hardstyle en waarom zij nooit vergeten mag worden
Hardstyle was nog jong toen er al een term verzonnen werd voor de oudere Hardstyle. Wie ermee begonnen is, is mij onbekend eigenlijk en ik had er ook een spuughekel aan in het begin. Hardstyle is Hardstyle en de stijl was in mijn ogen nog te jong om de basis ervan al een andere naam te geven.
Ik zeg wel basis, maar dat is eigenlijk niet correct. De basis van Hardstyle is een combinatie van stijlen. Als je nu sets hoort van Dana of Pavo uit 2001 dan denk je wellicht, wtf is dit? Waarom noemen ze dit Hardstyle?
Wanneer werd het Early Hardstyle?
Early Hardstyle kreeg z’n naam ergens rond 2006 al als ik het niet verkeerd heb. Hardstyle zat in haar volgende evolutionaire stap waardoor het verschil ontzettend goed te horen was tussen wat gereleased werd tussen 2002 en 2004/2005 en hetgeen erna kwam. Meer melodie, een andere stijl kick als basis en veel minder reverse bass. Of Hardstyle eraan toe was en of je dit als een positieve of negatieve stap ziet staat open ter discussie.
Ik ben begonnen met trancefeestjes, mensen die mij een beetje kennen weten denk ik al wat komen gaat. Op Trance Energy in de jaarbeurs in Utrecht in 2002 sloot Cosmic Cate de hoofdzaal af. En op wat voor manier; dit was hard, dit was vet… dit was immens. Wat een sound brachten die mannen, als je de tracks kent weet je wat ik bedoel. Als je ze niet kent; hier! En snel opzoeken!!! “Fire Wire”, “Hardcore”, “Melt Into The Ocean”, “Back to Earth”, “Tiesto – Urban Train (Cosmic Gate remix)”, “Sioux – Pho”, “Exploration of Space”, “The Truth”. (Bedank me later maar een keer ;-) )
Het was dus voor deze Cosmic Gate dat ik naar Qlimax ging in 2002 in het Thialf Stadion. Jup lekker goed voorbereid was ik. Cosmic Gate opende de avond daar, waar was ik aan begonnen? De wellicht beste beslissing aller tijden. De avond werd harder en harder; Dana, Pavo, Warmduscher.. wat een compleet gekkenhuis.. Wat was dit? Hoe heette dit? De energy, die drive van de muziek!! Het was waanzinnig gewoon. Maar niets kon me voorbereiden op wat nog moest komen; Dj Technoboy… Bass man bass man bass man bass man.. (“The Hose – Call It Hardstyle”) en toen.. die reverse bass… wauw! Ik moet meer van dit hebben… Thuis, eenmaal hersteld van een belachelijk vette nacht, ben ik gaan zoeken, Q-dance.. Hoe heet dit, waar kan ik nog meer heen gaan waar deze muziek gedraaid wordt?
2002; mijn openbaring
Een fantastische periode van mijn leven was ingegaan in april 2002 in het noorden van Nederland. Elke week bijna stond ik ergens in Nederland los te gaan van 21:00 uur tot minimaal 07:15 ’s morgens vroeg. Bijna elke zaterdag stond ik steevast om 18:15 te wachten op de trein naar weet ik veel waar op het station in Sittard, wetende dat ik er niet zou terugkeren voor 11:00 ’s morgens.
Tussen 2002 en 2007 ben ik zo een beetje op elk Hardstyle feest geweest dat er georganiseerd werd. Niet zo gek dat je op deze feesten een familie erbij krijgt. Elke week zag je elkaar weer, je kwam elkaar vanzelf tegen in de wachtrij, op de vaste plekken die je had in de zaal of je ging naar meetings (mijzelf is het amper gelukt ooit op een meeting te verschijnen). Early Hardstyle was niet alleen om de muziek, het was een totaal pakket, een sentiment. Wellicht is dat ook één van de redenen waarom die muziek van toen nog zo ontzettend veel met me doet. Als ik Early Hardstyle hoor krijg ik voor een deel dat gevoel van toen terug.
Terug naar de muziek zelf
In het begin van de jaren ’00 kwam je nog tegen dat DJ’s verschillende stijlen combineerden in hun sets. Beginnen met Hardtrance, overgaan op Hardstyle met een zijstap naar een Jump of Oldskool plaatje of zelfs een langzame Hardcore/Early Rave klassier. Elke set kende haar eigen opbouw, hoogtepunt en nog weer een uiteindelijke climax (klinkt gek, een climax na een hoogtepunt. Als je het meegemaakt hebt snap je het). Met de platen in de set creëerde de DJ een flow. Anders dan nu waar eigenlijk elke track op zichzelf een opbouw en een climax kent. Er waren producer DJ’s en “echte DJ’s”. Dat waren gasten die ontzettend goed konden mixen en weinig of niet produceerden. Dat waren gevarieerde sets met werk van verschillende producers, waarvan sommige producers niet eens DJ waren.
De producers DJ’s hadden vele aliassen, dat resulteerde in fantastische forum belevingen waar gespeculeerd werd over welke alias nu bij welke producer hoorde (check het aantal aliassen van Tuneboy en Technoboy of Activator op discogs ;-) ). Nog een groot verschil met nu, waar voornamelijk producer DJ’s de headliners zijn. Sets bestaan voornamelijk uit eigen werk. Nogmaals, of dit een goed of slecht iets is staat open ter discussie en houd ik me nu even buiten.
Substromingen bestonden niet, de stijl was jong. De stijl was fris.. je wist wat je krijgen ging. Hardstyle en anders niets. Sommige DJ’s hielden van rustig, anderen van hard en dit resulteerde in een vanzelfsprekende opbouw in de avond. DJ’s draaiden vrijwel allemaal met vinyl. Het plus of nadeel eraan was dat een Technics platenspeler maar tot +8% pitch ging. Men was behoorlijk beperkt tot hoe snel je kon gaan. Niet elke Hardstyle track werd op hetzelfde bpm geproduceerd (nog zo’n groot verschil met nu), maar het gros werd geproduceerd op 140 bpm. Dat kon nog wel eens lastig zijn voor de DJ omdat je je moest bedenken op welke pitch je ging beginnen. Begon je te snel dan kon je die ene supervette track niet draaien omdat je dat niet haalde met je pitch.
Het werkt aanstekelijk
Het kon niet uitblijven dat ik zelf aan de slag ging met Hardstyle. De passie was zo groot geworden dat ik het zelf moest en zou gaan leren om te mixen. Als ik Luna bezig zag met die schuifjes, het switchen tussen 2 platen, de energie die er vanaf spoot als Technoboy draaide.. dat MOEST ik ook leren.
Dus ik kocht via marktplaats twee ‘B’ (of ‘C’) merk platenspelers met een goedkope mixer en ging platen kopen als een malle. M’n ouders vonden dat ik m’n geld niet zo moest opmaken aan het kopen van platen (elke week kwam de postbode weer een pakket brengen van 10-20 vinyls). Bijna al het geld dat binnen kwam door mijn twee baantjes en betaalde stages ging op aan het kopen van vinyls en het bezoeken van hardstyle feesten in Nederland en net daarbuiten. Naast het zelf feesten was het luisteren en kopen van platen in platenshops een beleving op zichzelf. Je ging het land door naar de grote platenshops; Midtown records in Eindhoven, Amsterdam, Rotterdam en Den Haag. Freaky Records in Eindhoven en Key records in Haarlem.. Niet te vergeten; de Music Machine in Sittard en Psycho records in Heerlen. Alles draagt bij aan het sentiment dat ik voor Early Hardstyle heb.
Het was 2008 toen voor mij duidelijk werd dat mijn passie en voorliefde voor de oudere sound van Hardstyle te groot was om nog verder mee te groeien met de ontwikkelingen in Hardstyle. Ik wil reverse bass, ik wil die drive van toen. Ik wil die oude sound draaien en ervoor zorgen dat die sound nooit vergeten wordt. Ik wil mensen dat gevoel proberen te geven dat ik had al die nachten dat ik trachtte de vloer aan gort te beuken op al die Hardstyle feesten.
Gelukkig komt er meer en meer waardering en liefde voor de stijl van toen. Feesten als Hardclassics, Remember en meer early stages op festivals zoals Back in Time op Q-BASE en de Ouwe Jongens Krentenbrood stage op C.R.A.F.T. Het is fantastisch, ook al merk ik ook dat de periode die net na mijn grote passie komt (2005 – 2010 hardstyle) populairder is gezien de stages op Defqon.1, Intents, Wasted Festival en natuurlijk het “De Tijdmachine” concept. Het is een periode die mij allesbehalve vreemd is, ik houd er ook van, ik draai het net zo lief. Maar het geeft me niet zoveel drive als dat Early Hardstyle mij geeft.
Mijn droom?
Dat elk Hardstyle feest begint met Early Hardstyle en opbouwt naar de muziek van nu. Het is te mooi om te vergeten, het is te fantastisch om niet meer te draaien op de feesten van nu. De jeugd moet geschoold worden, geleerd worden wat de oorsprong is van de muziek die zij nu een warm hart toedragen. Wat is er nu lekkerder dan een warming up van Early Hardstyle op een geweldig geluidssysteem op een prachtige stage voordat het losbarst met de muziek van vandaag?
Ach misschien droom ik wel teveel…
Gerelateerd nieuws
Bassrulers bestaat al 14 jaar en voor de aankomende editie hebben ze maar liefst 6 area’s en zijn alle muziekstijlen aanwezig. Kort geleden hebben ze een derde…
Club X organiseert een outdoor event aan het strand van Beach Club Puur. Het evenement staat in het teken van verschillende hardere stijlen en deze week maakte…
Reacties
Heerlijk om te lezen . Zo herkenbaar ook. Mooie droom ook maar niet te doen ben ik bang. Isaac draaide eens early @ Decibel Mainstage . Je zag veel mensen denken wat is dit ?
QuoteYes, hier ook zo een. Ook van die generatie, mooie jaren. Het spul van nu is ook niet verkeerd hoor, maar early hardstyle blijft een plekje houden. Lang lang geleden toen ik nog jong was (nu ouwe zak van 35 :P)
Heb alles van 00- 2010 wel gehad, van Trance Energy tot MoH in duitsland, van Mysteryland tot Q-Base, van Qlimax tot Sensation.
En er blijven sets in mijn hoofd spoken en als je die nu nog draait zijn ze nog steeds briljant. Hulde aan, Dana, Pavo, Deepack, Technoboy, Tuneboy, Pila, The Prophet, Zatox. En natuurlijk de organisatie Q-Dance.
QuoteHelemaal mee eens.
Wat een pracht tijd was het.
De opkomst van Hardstyle helemaal mee gemaakt door de wekelijkse feestjes in The Bridge!
QuoteWow!
QuoteIk krijg gewoon kippenvel als ik dit lees!
Heel mooi verwoord deze pracht tijd die ik zeker ook zo heb ervaren!
Amen! Hardclassics draait van ongeveer 2001 tot 2008 (afgelopen editie). Laat ze dit maar blijven doen.
Ik ben zelf 27 en mijn eerste party was pas Decibel 2004, maar ik zat in 2001 elke dag achter de pc op het soulseek q-dance forum om alle nieuwe platen die men geript had van de lp’s te kunnen downloaden. Dat was echt speciaal en dat was toen maar dit is nu en hoe tof het ook is, ik vind dat er niet teveel early feesten gehouden moeten worden die op zichzelf staan. Op festivals is het logisch doordat ze ze meer kunnen bieden maar anders word het echt teveel. Wat idd het meeste bij blijft is dat cosmic gate een hele grote bijdrage geleverd heeft aan de melodieuse kant van de hardstyle (ja, het was eigenlijk hardtrance). Zo heerlijk al die platen. Daar mogen nog wel wat remixen van maken!!!
QuoteIk zou nog wel eens een Qlimax Early edition willen zien in de toekomst :D
QuoteWat een heerlijk stuk om te lezen! Alsof je tussen het publiek staat! Ik deel je mening, early moet weer meer in picture komen. Al die “Year Of Summer” feestgangers die denken dat ze Die Hard fan zijn en vervolgens gezondheid zeggen als je Pavo noemt.. Ik bedoel, een goeie rapper weet ook wie 2pac is toch?
QuoteIk ben zelf van mening dat als de Raw Hardstyle zo door gaat dat er over 5 -7 jaar geen Hardstyle meer gemaakt word. Tegenwoordig is het alleen nog maar een wedstrijd wie de hardste kick kan produceren… Maarja, hopelijk zullen de mensen dit lezen en er even stil bij staan dat de oude tijd de goude tijd is!
Mooi stukje Mani!
Wat een bijzondere tijd was dat en ik hoop ook inderdaad dat we de muziek nog vaak mogen horen op feesten.
Ik voel me vereerd dat ik deze evolutie van hardstyle van het begin heb mogen meemaken.
Voor mij begon het ooit met de cd “Hardhouse explosion”. Dat was nog vetter dan die Belgische Jump (Da Boy Tommy, Da Rick etc.) die toen zeer populair was in onze plaatselijke discotheken. Aangezien ik op zoek was naar een cd met Belgische Jump, kwam ik ineens de befaamde cd van Clive King tegen in diezelfde bak bij de cd-speciaalzaak. Toen begon voor mij de zoektocht naar platen in die stijl. Ook “Bitte Ein Beat” heeft een speciale plek in mijn muzikale hart verovert. Daarna is het alleen maar skyhigh gegaan met mijn passie voor de hardere stijlen.
Toen ik 17 was ging ik voor het eerst naar feesten, Impulz Indoor dat was de eerste op 1 December 2001. Het nu nog horen van “Listen 2 me mama” (de befaamde mix van Scot Project) en “4 just 1 day” van Kai Tracid geven me nog steeds kippenvel en herinneringen van die avond. Later in 2002 zag ik een flyer (ja, toen kreeg je nog een shitload aan flyers op feesten :D ) van Decibel Outdoor in 2002. Daar stonden ze allemaal geprogrammeerd: Warmduscher, Scot Project, Cosmic Gate, Kai Tracid, Gary D., Dana, Pavo. Soms kijk ik mijn partyflock archief nog eens terug om te kijken naar de oude programmeringen of dit ook echt werkelijkheid was. Mijn eerste Qlimax volgde niet later (Zilverdome Zoetermeer 2002) en ik was meteen verkocht aan het concept en de kwaliteit die, de nog voor mij onbekende, “Q-dance” wist neer te zetten. Ik had het “Hardstyle-Virus” te pakken (dat was destijds het thema van die Qlimax editie). Ik werd verslaafd aan hardstyle, de muziek en de feesten.
Eigenlijk is mijn gevoel voor hardstyle nooit meer weggegaan, maar door mijn huidige werk en drukke sociale leven kan ik de ontwikkelingen helaas niet altijd meer bijhouden. Ik heb niet veel met de nieuwe raw-sound, maar ik vind het onwijs vet dat er steeds meer early hardstyle concepten ontstaan.
Volgende week weer naar Decibel. Inmiddels weer mijn 14 editie. Wordt weer een heerlijk dagje knallen @ Remember stage.
QuoteMet uiteraard Danielle Mondello’s set op Qlimax 2003 als hoogtepunt <3
QuoteHeel gaaf om te lezen. Vooral het stukje van Cosmic Gate. Ik was toen ook aanwezig in de jaarbeurs en die set…de tering bij het lezen van dat stukje tekst kreeg ik weer kippenvel! Volgens mij staat die set ook compleet op youtube dus als je deze wilt beluisteren (https://www.youtube.com/watch?v=xFrqqojCe0Q)!
QuoteDat is leuk om te lezen :-D
QuoteOp soulseek heb ik ook veel gezeten in die tijd, in de qdance ja. Helemaal met je eens, op die nieuwe remixen na dan. Laat ze dat maar lekker niet doen haha
QuoteWOW thanks! Die ga ik heel vaak luisteren… awesome… :-D
QuoteJa? Ik was erbij en ervaarde het niet zo eigenlijk. Maar dat kan afhankelijk zijn geweest van waar ik stond natuurlijk. Wellicht heeft het ook even nodig om geaccepteerd te worden. 1 test moment geeft geen valide en betrouwbare conclusie :-p.
QuoteDe bitte ein beat serie is mij vanzelfsprekend ook heel bekend, ik heb verschillende cd’s nog altijd in de kast staan. Oa beb3 is een groot favoriet van mij, met name de cosmic gate cd.
Ik heb op zolder een grote plastic bak dat mijn “nostalgie bak” is met allemaal flyers van feesten waar ik ben geweest. Onder andere ook een complete collectie Qlubtempo flyers uit 2002. Ik weet nog dat ik elke week naar de freerecord schop ging voor flyers. Ook kreeg je vaker bij de freerecord shop nog bijzondere kaartjes voor feesten in plaats van een ticketbox kaartje (zo’n groene). Helaas mocht je die bijna nooit houden. Oh man ik voel inspiratie voor een volgende blog opkomen.
Het Hardstyle virus in 2002 ja. Ik herinner me de site van qlimax zo goed: om de line up volledig te krijgen moest je reageerbuisjes met gekleurde vloeistoffen bij elkaar gooien ofzo.
Decibel bezoek ik eigenlijk ook jaarlijks, helaas zit het er dit jaar niet in. Het is nog altijd een droom om ooit op de remember stage te mogen draaien. Ik hoop echt dat dit ooit een werkelijkheid kan worden..
Maarja, daar komt dat stukje weer met teveel dromen .. :-p
QuoteReageren