Dreamfields was een heerlijke dag wegdromen
Afgelopen zaterdag was het eindelijk weer tijd voor een nieuwe editie van Dreamfields: het Matrixx festival waarbij álles uit de kast wordt gehaald wat betreft line-up, aankleding en show. Dit jaar was dan ook zeker geen uitzondering: ondanks de regen is deze editie er zeker één voor in de boeken. Ik neem jullie mee naar 6 juli 2019, waarop wij ons begaven richting de welbekende droomvelden.
Het terrein van Dreamfields bestaat ieder jaar uit twee delen: rechts vind je de house mainstage, cross-over en party palace. Links gaat het een tandje harder en kan je genieten van de deep & future house, raw hardstyle en de hardstyle mainstage. Wij besloten dus na een vlotte en soepele binnenkomst eerst even rechtsom te gaan, aangezien we de rest van de dag natuurlijk links te vinden waren.
“Het dromen kan beginnen: welkom op Dreamfields 2019!”
Wat meteen opviel was dat organisatie Matrixx wederom met vlag en wimpel is geslaagd qua aankleding: het terrein van Dreamfields was werkelijk omgetoverd in één grote droom. Van langslopende acteurs tot metershoge stages, en van talloze food courts tot een overvloed aan kermisattracties; dit is een festival waar je écht even het gevoel hebt een dagje ‘van de wereld’ te zijn.
Na een snelle stop bij Johnny 500, waar we onder het genot van een lekkere ‘dreamcocktail’ even konden bubbelen, vervolgden wij onze weg alweer naar de rechterkant van het festival. Hier draaide onder ander La Fuente op de future & deep house stage, wat door haar ligging aan het strand zeker één van de fijnste stages van het festival is. Je kon aan alle feestgangers hier al zien dat de sfeer er goed in zat: uit met die slippers en lekker losgaan in het zand!
Prachtige hardstyle mainstage met heerlijke sets
Dan door naar de stage die met kop en schouders boven de rest uit stak: de hardstyle mainstage. Wat was dít groots: 70 meter breed en 35 meter hoog kon het oog genieten van een Chinese tempel, ondersteund door de Chinese muur en talloze details. Gedurende de hele dag zag ik telkens wel weer iets nieuws, en dat is toch wel wat voor mij de ‘Dreamfields experience’ zo goed maakt.
De eerste twee sets die we hier bezochten waren dan ook zeker goede inkomers. Als eerste zette Rebourne de sfeer er goed in door Ghost Stories tracks als ‘Twilight Zone’ en de nieuwe ‘Open Your Mind’, waarna hij het stokje overdroeg aan niemand minder dan KELTEK & Devin Wild. Dit is natuurlijk een 5-sterren combinatie voor de euforische liefhebbers onder ons, en deze mannen stelden samen dan ook zeker niet teleur. Tracks als ‘One Tribe’, ‘Breathe’, ‘Dark Sun’ en ‘Mind Bending’ onder het genot van een heerlijk zonnetje zorgde – zoals je wel kunt begrijpen – voor een aantal hele dikke geluksmomentjes.
“Cut my life into pieces… THIS IS MY LAST RESORT!”
Langzaamaan werd de lucht echter grijzer en grijzer, en na een kijkje op buienradar verplaatsten wij ons snel naar de raw hardstyle tent. Hier konden we gelijk meedoen met een hele tent die meeschreeuwde op ‘Last Resort’. Crypsis volgde in de DJ booth en draaide een buitengewoon lekker setje; ‘Imma Boss’ was hier zeker een hoogtepunt, en met een enthousiaste MC Livid en een flinke regenbui werd de tent lekker vlot alweer prop vol.
Inmiddels kwam met bakken uit de hemel, en zou je bijna niet meer zeggen dat we in hartje zomer zaten. De tenten werden al snel overvol, waardoor je moest kiezen: buiten in de regen of binnen gepropt met alle andere festivalgangers? Een minpuntje is dan ook dat de organisatie zich hier wel iets beter op had kunnen voorbereiden. Tuurlijk had niemand zó veel nattigheid kunnen voorspellen, maar wij hebben het hele terrein moeten afzoeken voor ponchos waar we toen ook nog eens 2 euro per stuk voor moesten betalen.
Aangezien de natheid ervoor zorgde dat het veelste warm was om in de tenten te staan, besloten wij om lekker de regen te trotseren voor de legend Wildstylez. En wat een goede beslissing was dat! Regen is vervelend maar kan naar mijn mening ook zorgen voor een hele mooie sfeer, en dat is precies wat er gebeurde tijdens de set van Wildstylez. ‘Legends Never Die’, ‘Run With The Wolves’ en ‘Live The Moment’ die door de speakers geknald werden zorgden ervoor dat alle feestgangers in hun ponchos meeklapten: wat een kippenvel momenten! En nee, niet van de kou…
Nadat Wildstylez een daverend applaus kreeg voor zijn heerlijke set, volgde niemand minder dan zijn DJ-partner Headhunterz hem op achter de draaitafels. Ook dit was één van de beste sets van de dag, met tracks als ‘Oxygen’, ‘Orange Heart’ en ‘Ruffneck Bass’ die over het terrein galmden, en een publiek dat ondanks de regen niet van ophielden wist.
“No one can protect ya… Rise of Rejecta!”
Als de regen eenmaal door je poncho heenkomt is dat toch wel een teken dat het tijd is om even naar binnen te gaan, waarom wij ons dan ook begaven richting de enige echte Rooler in de raw hardstyle tent. Deze set was echt kneiters hard: ‘Watch Your Back’, ‘Domination’ en ‘Wildpack‘ zorgden ervoor dat alle vuisten de lucht door beukten en je moest uitkijken voor kickrolls die je om de oren vlogen. Dit was natuurlijk wel super dik en helemaal tijdens ‘Survive the Street’ was de sfeer ook weer optimaal.
Inmiddels was het alweer tijd voor één van de laatste sets van de dag: Rise of Rejecta LIVE. Dit was precies wat je zou verwachten en de gootste hits van Rejecta, waarbij iedereen vooral helemaal los ging tijdens ‘Rise of Rejecta’. De sfeer zat er heerlijk in, de regen was eindelijk opgehouden en Rejecta zorgde ervoor dat iedereen zich verzamelde bij de hardstyle mainstage.
“Welcome… to the dream show”
Niemand minder dan Radical Redemption had de eer om het feest af te sluiten, en deed dit geheel in de welbekende Radical stijl. ‘Forgot about Dre’, ‘Brutal 6.0’, ‘Brutal 8.0’, ‘The Spell of Sin’, ‘20.000 Volts’ en ga zo maar even door… De Radical Redemption fan kon zijn hart zeker ophalen tijdens dit laatste half uurtje. Helaas zat Dreamfields er hierna op, máár niet voordat we nog konden genieten van de epische eindshow.
Van de 9 Dreamfields edities heb ik er al 6 mogen meemaken, en naar mijn mening heeft de organisatie dit jaar de állermooiste eindshow tot nu toe neergezet. Ten eerste werd ‘Kung Fu Fighting’ gedraaid (die natuurlijk perfect samen ging met de stage), waarbij íedereen los ging en je links en rechts grijzende gezichten zag. Daarnaast werden de mooie tracks ‘Oblivion’, ‘Antyhing’ en de remix van Duncan’s ‘Arcade’ gedraaid, ondersteund door prachtig vuurwerk én een zieke lichtshow die perfect op maat met de muziek waren. Kip-pen-vel!
“It’s now time to wake up from this magical dream. This was Dreamfields Festival… And remember, we all are Matrixx!”
Beoordeling
Overall
waardering
90%
Deze editie van Dreamfields was er zeker één voor in de boeken. Ondanks de regen wisten veel feestgangers niet van ophouden, en juist dat maakte de sfeer heel uniek. Daarnaast waren de details van het thema tot in de puntjes doorgevoerd over het gehele terrein. Matrixx, bedankt!
Reageren